തൂവാന തുമ്പികള്..
ക്ലാരേ,
വേനല്ക്കാല വറുതിയില് പോലും
പുറത്തെടുക്കാതെ
നീ കാത്തുസൂക്ഷിച്ച
മഴയുടെ വിത്തുകള്
എനിക്ക് തിരിച്ചു തരൂ ..
തീ പെയ്യുന്ന
ഓരോ വേനലിലും
മേഘവും ഭൂമിയും
നിന്റെ പേര് ചൊല്ലി
നിശ്ശബ്ദം
കരയുമ്പോള്
"നമ്മള് കാണുമ്പോള് എപ്പഴും മഴയാണെന്ന്"
ഗന്ധര്വ ശബ്ദത്തില്
ഒരു സാന്ത്വനം !
ക്ലാരേ,
വീണ്ടുമൊരു വേനലില്
ഉരുകിത്തീരും മുന്പേ
ആ മഴയുടെ വിത്തുകള്
എനിക്ക് തരൂ..
ഞാനതൊന്നു മുളപ്പിച്ചെടുത്തോട്ടെ...
ക്ലാരേ,
വേനല്ക്കാല വറുതിയില് പോലും
പുറത്തെടുക്കാതെ
നീ കാത്തുസൂക്ഷിച്ച
മഴയുടെ വിത്തുകള്
എനിക്ക് തിരിച്ചു തരൂ ..
തീ പെയ്യുന്ന
ഓരോ വേനലിലും
മേഘവും ഭൂമിയും
നിന്റെ പേര് ചൊല്ലി
നിശ്ശബ്ദം
കരയുമ്പോള്
"നമ്മള് കാണുമ്പോള് എപ്പഴും മഴയാണെന്ന്"
ഗന്ധര്വ ശബ്ദത്തില്
ഒരു സാന്ത്വനം !
ക്ലാരേ,
വീണ്ടുമൊരു വേനലില്
ഉരുകിത്തീരും മുന്പേ
ആ മഴയുടെ വിത്തുകള്
എനിക്ക് തരൂ..
ഞാനതൊന്നു മുളപ്പിച്ചെടുത്തോട്ടെ...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ